ΕΦΗΒΕΙΑ

Η σχέση μου με το ημερολόγιο είναι τραυματική. Λίγο χειρότερη απο τη σχέση μου με την τεχνολογία. Ξεκίνησε στα 15 μου οταν μία φίλη μου χάρισε ένα δερματόδετο τετράδιο που κλέιδωνε κι έγραφε στο εξώφυλλο ''ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ''.Εκει μέσα έγραφα καϋμούς και αγάπες σχέδια και συναισθήματα. Ημουν σίγουρη πως δεν τα διαβάζει κανεις κι εκφραζόμουν τελείως ελεύθερα. Πέρασε καιρος , το τετράδιο ξεχάστηκε εκει στο συρτάρι εγώ ζούσα σε άλλη πόλη, ώσπου......Κάποια μέρα με ειδοποίησαν να περιμαζέψω απο το πατρικο μου τα προσωπικά μου πράγματα γιατι μετακομίζουν.Τότε διαπίστωσα με φρίκη ότι το ημερολόγιο ήταν παραβιασμένο κι ότι έγραφα σε κοινή θέα!!! Αυτο χειροτέρεψε τη σχέση μου με τον αδελφό μου γιατι μου είπε αδιάφορα πως -αυτο έχει γινει καημένη εδώ και αρκετό καιρό , σιγά τα ωά...- Οποιος πει πως κάνει πολλά παιδιά για να εχουν παρέα και στήριξη στο μέλλον ας μου πεί ξέρει πολλά αδέλφια που είναι αγαπημένα μεταξύ τους? Τώρα που βρίσκομαι για τα καλά στην ενήλικη ζωή μου αγαπώ πολύ και την εφηβεία μου (εν ταξει δεν πάει δα και τόοσος καιρός......) Κυριαρχούν επάνω μου επιθυμίες οπως στους εφήβους αγανακτώ πολύ οταν νομίζω πώς με αδικούν ,είμαι γεμάτη ελπίδες και σχέδια, είμαι ντροπαλή αλλά και θαρραλέα μάλλον πολύ θαρραλέα...Ετσι τώρα με τα blogs να το ξανα το ημερολόγιο.. Αν δεν με διαβάζετε ..... καλύτερα θα είναι όπως παλιά , θα έχω διασωθεί!!! Πρέπει όμως να μαζέψω τα πράγματα μου μετα απο αυτο το βαθυστόχαστο κείμενο , γιατί αύριο ταξειδεύω για 10ήμερο ταξείδι αναψυχής στήν κεντρική Ευρώπη . Ελπίζω οτι δεν θα συμβεί τίποτα κακό με το αεροπλάνο, είμαι και φοβιτσιάρα -έχουμε και φοβίες εμείς οι έφηβοι ,οχι μονο θάρρος-. Καλή αντάμωση.....