"ΑΥΤΟΣ"

         Χαράματα, και την πρωινή ησυχία σπάει το βραχνό κοκοράκι από το ξυπνητήρι του κινητού.Η συμβία του πετάχτηκε από το κρεβάτι σαν ελατήριο, διέσχισε το δωμάτιο και βιάστηκε να το κλείσει για να μην τον ενοχλήσει.Οι κινήσεις της ήταν οι ίδιες κάθε πρωί.Μπάνιο, ντύσιμο, όσο μπορούσε πιο ήσυχα, άνοιγμα κι αμέσως μετά σιγανό κλείσιμο της πόρτας. Την παρακολουθούσε με την άκρη του ματιού του μισοναρκωμένος. Ύστερα βυθίστηκε πάλι στον ύπνο.Όπως έκανε πάντα, 25 χρόνια τώρα που ζούσε μαζί της. Βρισκόταν ήδη στο καινούριο όνειρο, όταν πετάχτηκε από το κουδούνισμα του τηλεφώνου. Άνοιξε τα μάτια και προσπάθησε να συνειδητοποιήσει που βρίσκεται. Άπλωσε μηχανικά τα χέρια του κι άρπαξε τ' ακουστικό. Άκουσε την στριγγιά φωνή της πεθεράς του , ήταν τρομαγμένη , κάποιος της τηλεφωνούσε και της το έκλεινε όταν απαντούσε, έψαχνε με αγωνία την κόρη της ,μήπως της λύσει το γρίφο.Τότε ξύπνησε για τα καλά. Της είπε δυο τρία ενθαρρυντικά λόγια της παρηγοριάς, ούτε θυμόταν μετά τι, κοίταξε το ρολόι του, είχε πάει οκτώ. Έπρεπε να σηκωθεί για το γραφείο. Ξαφνικά θυμήθηκε ότι σήμερα δεν έχει να πάει στη δουλειά γιατί... γιατί ήρθε η πολυπόθητη μέρα της εκδρομής . Στη σκέψη του ιστιοπλοϊκού χαμογέλασε και ανασηκώθηκε χαρούμενος. Βέβαια, τα μαθήματα της ιστιοπλοϊας που ήταν ένα δώρο που μπήκε αναπάντεχα στη ζωή του, τον έκαναν να σκεφτεί τι είχε χάσει τόσον καιρό που μόνο δούλευε.Δούλευε.... Τριάντα χρόνια χρόνια δώδεκα και δεκατέσσερις ώρες την ημέρα. Δεν παραπονιόταν.Το γραφείο του άρεσε, είχε καλή εξέλιξη, είχε εξουσία, καλούς συνεργάτες, καλές κι όμορφες γραμματείς, αρκετά καλά λεφτά, εκεί ήταν όλη του η ζωή.Από εκεί μέσα έπαιρνε δύναμη, ζωντάνια, ψυχαγωγία, επιβεβαίωση, γνώση, δημιουργία, δόξα, σεβασμό, αισιοδοξία, αυτοεκτίμηση, Όταν επέστρεφε μετά τις 9 το βράδυ στο σπίτι, ήταν γεμάτος με τις εντυπώσεις και τις εικόνες τις μέρας,, αισθανόταν μια γλυκειά κούραση και με υπερηφάνεια δήλωνε μπουκωμένος με φαγητό σ΄όσους του τηλεφωνούσαν εκείνη την ώρα, " πριν λίγο γύρισα και τρώω το μεσημεριανό μου..."Καθώς όμως περνούσε η ώρα, η διάθεσή του έπεφτε. Λίγο η ένταση της μέρας, λίγο η γκρίνια της καλής του που του τα μάζευε όλα να του τα πει βραδιάτικα, την άκουγε, δεν την άκουγε άλλοτε της απαντούσε, άλλοτε περίμενε υπομονετικά να τελειώσει, μερικές φορές τον έπιαναν τα νεύρα του , γιατί δεν τον άφηναν ήσυχο....Τι άλλο πια ήθελε από αυτόν; Την αγαπούσε, είχε φτιάξει πολύ ωραίο σπίτι, δύο αυτοκίνητα, δύο παιδιά, είχε τόσα να καμαρώνει! Αυτή ήταν τυχερή που δούλευε μέχρι το μεσημέρι της τόνιζε συχνά, είχε δικές της τόσες ελεύθερες ώρες! Βέβαια , όταν αυτός επέστρεφε τα βράδια από τη δουλειά, ήταν όλος δικός της... Να του κάνει παρέα την ώρα που τρώει, να του πει δυο ενθαρρυντικά λόγια, να τον χαϊδέψει, και θύμωνε πολύ όταν καμιά φορά, σπάνια, την άκουγε να μιλάει στο τηλέφωνο με τις φίλες της και δεν του έδινε σημασία. Όταν τα παιδιά ήταν μικρά ,πήγαινε πάνω στα κρεβατάκια τους και τα χάιδευε. Πόσο του έλειπαν!Ευτυχώς υπήρχε το Σαββατοκύριακο να τα χαρεί όσο ήθελε.Καλά και είχε δίπλα του αυτήν τη δυνατή γυναίκα ! Σκεπτόταν τότε..Ήταν πολύ ικανή.Τα φρόντιζε πολύ.Το φαγητό τους, τα ρούχα τους, τα σχολεία τους, τις ξένες γλώσσες, τα σπορ τους...Αυτή τον αναπλήρωνε επάξια σε όλα. Όταν του παραπονιόταν ότι έπρεπε να γυρίζει σπίτι νωρίτερα, έστω κάποιες μέρες αυτός σκεπτόταν.Μα τι λέει; Και οι δυο στο σπίτι; Τι είμαι εγώ; αργόσχολος; Τόσα πολλά χρόνια πέρασαν σαν το νεράκι.Τα παιδιά τράβηξαν τους δικούς τους δρόμους.Τους μιλούσε συχνά στο τηλέφωνο, τους έλεγε τη γνώμη του όταν του τη ζητούσαν, τα αγαπούσε πολύ, νοιαζόταν χαιρόταν, καμάρωνε.Τώρα που κοντεύει στη σύνταξη, μερικές φορές αναρρωτιόταν πώς θα ήταν μετά...Τι θα τις έκανε όλες αυτές τις ελεύθερες ώρες που θα είχε.Απο τώρα έκανε τα πλάνα του, πού θα δούλευε.Φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, δε θα μελαγχολούσε.Λύσεις υπάρχουν πολλές αν δεν είσαι τεμπέλης  έλεγε στους φίλους του που μερικοί ήταν ήδη στη σύνταξη, χαιρόντουσαν την ξενοιασιά τους και τον κοιτούσαν παράξενα. Ξαφνικά του προέκυψε αυτό το δώρο, τα μαθήματα της ιστιοπλοϊας.  Ένας καινούριος κόσμος άνοιξε μπρος του διάπλατα. Χόμπι! Χρόνος για σένα! Όλος δικός σου! Καινούριοι άνθρωποι στη ζωή του, καινούρια ενδιαφέροντα, νέα γνώση, νέες πηγές χαράς, ζωντάνια, ευχαρίστηση!  Έτσι σήμερα είχαν την πρώτη τριήμερη εκδρομή στα νησιά ! Ήταν γεμάτος χαρά. . Η γυναίκα του μούτρωνε μ΄αυτές τις νέες ώρες απουσίας, αλλά δεν πειράζει. Αυτή θα βρεί κάτι να κάνει. Έχει φίλες, ενδιαφέροντα! Μόνο να μην του μουρμουράει, γιατί του χαλάει τη διάθεση...
        Σήμερα λοιπόν, σε λίγο, ξεκινά ένα ενδιαφέρον τριήμερο.Στο μπάνιο σιγοσφύριζε χαρούμενα, μπροστά από την ντουλάπα στάθηκε αρκετή ώρα . Να διαλέξει... Αυτά για τα πρωϊνά , κάτι πιο ζεστό για τα βράδια.Και τα χρώματα... Να του ταιριάζουν. Στην κουζίνα βρήκε το σημείωμά της , του έδινε κάποιες οδηγίες, για τα φυτά, για κάποιες εκκρεμότητες του σπιτιού. Εντάξει, εντάξει.... Ο ήχος της μηχανής του αυτοκινήτου όταν έστριψε το κλειδί, ήταν αλλιώτικος αυτό το πρωϊ . Ακούστηκε σαν όμορφο τραγούδι, Η πόρτα του γκαράζ άνοιξε όπως κάθε μέρα , αλλά για πρώτη φορά πρόσεξε πόσο γαλάζιος ήταν ο ουρανός και πόσο γλυκά κελαηδόυσαν τα κοτσύφια. Καλό μου ταξίδι......ευχήθηκε στον εαυτό του.