Τρίτη 3/3. Another fucking day.Όπου η επανάληψη του 3 συντελεί στο να μεγαλώνει την οργή σου για όσα βλέπεις να συμβαίνουν γύρω σου κάθε μέρα.Να πλακώνονται οι "δικοί μας" για το ποιός θα αναλάβει τη "θέση".Στην προοπτική της εξουσίας δεν λογαριάζονται ούτε φιλίες ούτε αγάπες ετών και ετών.Κάντε στην άκρη, τώρα "εμείς" μοιράζουμε τις καρέκλες, σα να είναι ιδιοκτησίες μας ,οικόπεδά μας κι αν πέσει και λίγο ξύλο στο τέλος θα τα βρούμε.Εμείς. Μεταξύ μας.Οι άλλοι; στην απ' έξω.Ποιός τους δίνει σημασία αυτούς.Έννοιες όπως αξιοκρατία, ηθική, δικαιοσύνη,ικανότητα, τεχνογνωσία είναι παντελώς περιττές.Όταν οι πράξεις μιλούν, οι λέξεις είναι ένα τίποτα.Το μόνο που μετράει είναι να είσαι εσύ ο ισχυρός. Με όποιον τρόπο, με όποιο τίμημα.
Όμως,καλά πιά ξέρεις, πως βιώνεις μιά εποχή μεγάλης σήψης και ψάχνεις για αντιεξουσιαστικές φωνές σαν κι αυτήν του Pierre Joseph Proudhon που θεωρείται ο πατέρας της αναρχίας " Να σε κυβερνούν, σημαίνει να σ' επιβλέπουν, να σ'επιθεωρούν ,να σε κατασκοπεύουν, να σε διευθύνουν, να σε νομιμοποιούν, να σε αριθμίζουν,να σε ρυθμίζουν, να σε ομαδοποιούν, να σε κανοναρχούν, να σε νουθετούν, να σε σταθμίζουν, να σε πιστοποιούν, να σε προυπολογίζουν, να σε αξιολογούν, να σε λογοκρίνουν και να σε διατάζουν άτομα που δεν έχουν ούτε το δικαίωμα ούτε τη σοφία ούτε την ικανότητα για να τα κάνουν όλα αυτά "
Πώς να γλυτώσεις από τη ματαιοδοξία, τον εγωισμό και τον κυνισμό αυτών των ανθρώπων που μπαίνουν σε αυτά τα "παιχνίδια σφαγής"; Μόνο να τους χλευάσεις μπορείς ,να τους απαξιώσεις και να φύγεις μακριά με χίλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου