Τo καράβι που θαλασσοδέρνονταν στη ζωή το λέγανε "προσωπικότητα" και οι σειρήνες της κοινωνίας καυχήθηκαν για ένα ακόμα θύμα τους...
Τετάρτη, Φεβρουαρίου 04, 2009
ΟΤΑΝ ΧΑΡΑΖΕΙ
Οταν χαράζει ο πρωτος στεναγμός
βγαίνει απ' τα πιό σφιγμένα χείλη
σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.
Αν είσαι μόνος αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει
έχει το μύρο έχει τη σιγαλιά
έχει τον ήλιο τον αλάνι.
Καινούργια μέρα καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκανε όσα ξεχάστηκαν
κι όσα για αυτά κανείς δεν ξέρει.
Πίσω απ' τους λόφους πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα
χωρίς Βαστίλλη χωρίς ανάθεμα
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Υπέροχο τραγούδι...
Ο Αγγέλακας μας έχει χαρίσει μοναδικά ταξίδια από τις Τρύπες και την μετ' έπειτα εποχή...
Χαίρομαι που σε ανακάλυψα!
Δημοσίευση σχολίου