Δημοκρατία είναι το κράτος ,η ισχύς του δήμου, έτσι μας έμαθαν στο σχολείο αλλά στις μέρες μας κυριαρχούν η απολιτικοποίηση και ο πολιτικός κυνισμός. Στην αρχαία Αθήνα είχαμε μία δημοκρατία αρρένων, ελεύθερων αλλά με περιουσία και ελεύθερο χρόνο.Αργότερα, πολύ αργότερα διευρύνθηκε αυτό, με την ψήφο των γυναικών (1952) αλλά τι γίνεται με τους μετανάστες;; Ακόμα και τους νεομετανάστες, τα δικά μας παιδιά με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά , που ζουν διασκορπισμένα στην υφήλιο ,χωρίς πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα ,νομάδες όπου υπάρχει δουλειάΙ
Δημοκρατία σημαίνει ισότητα, ελευθερία, αλλά και χρόνος που σου επιτρέπει να είσαι πολίτης και όχι ιδιώτης κλεισμένος στο καβούκι σου.Το κράτος όμως γίνεται όλο και περισσότερο αυταρχικό,απαιτητικό , πανοπτικό, με τα εργαλεία που του παρέχει η τεχνολογία και στην ουσία περιστέλλει τα δικαιώματα των πολιτών. Τους θέλει φοβισμένους, κλεισμένους στο σπίτι τους, συνεχώς επιτηρούμενους από τον "Μεγάλο Αδερφό" τα ΜΜΕ, χωρίς συλλογικότητα κι αντίδραση. Η ελίτ του χρήματος να δρά ανεξέλεγκτη, ενώ οι πολίτες απλά να επιβιώνουν. Στο μύθο της αλεπούς με το λελέκι, η αλεπού σερβίρει το λελέκι σε ρηχό πιάτο , ώστε αυτό , λόγω του ράμφους του να μη μπορεί να φάει. Έχει χαθεί η αναζήτηση ανάμεσα στην δημοκρατία και την κοινωνική ευημερία. Στα παράθυρα των τηλεοράσεων , οι λεγόμενοι "ειδικοί" , αναλύουν το πρόβλημα κι ύστερα φεύγουν εφησυχασμένοι ,χωρίς να έχουν δώσει λύση στη ρημαγμένη και καταληστευμένη κοινωνία .Πριν απο την ηγεμόνευση της ζωής μας απο τον νεοφιλελευθερισμό , μπορούσες ν´ ακούσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις. Σήμερα η κατάσταση θεωρείται δεδομένη και οι λύσεις δεδομένες. Μονόδρομος , που επιβεβαιώνεται με καθημερινή πλύση εγκεφάλου απο τους "ειδικούς" Φορούν το σαρίκι του προφήτη πάνω στη γιάλινη σφαίρα. Κατά τον Πλάτωνα, στην εκκλησία του Δήμου, οι τοξότες κυνηγούν τους μη ειδικούς, όταν εκφέρουν άποψη πάνω σε ειδικό θέμα, αλλά σε ότι αφορά τη διαχείριση της πολιτείας, έχουν λόγο όλοι, ακόμα και οι απλοί πολίτες , οι λιγότερο "σοφοί και μορφωμένοι.
Σήμερα, έχουμε καθεστώς ελεύθερων αγορών, χωρίς δημοκρατικά δικαιώματα, όπως τουλάχιστον ήταν πριν τη δεκαετία του 60. Η επικράτηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος , δηλ αυτού που λέμε "αγορές" που είναι" too big to fail" , κάνει τη δημοκρατία να μη μπορεί να αμυνθεί και να αμφισβητήσει και ανατρέψει το μονόδρομο..Σου λένε ότι είναι φυσικό φαινόμενο η φτωχοποίησή σου , ότι είσαι κι εσύ συνυπεύθυνος , αλλά δεν υπάρχει απο την ελίτ του χρήματος επέμβαση στο οικονομικό σύστημα. Χρειάζεται να ανοίξεις λίγο το μυαλό σου για να δείς ότι οι αγορές αμείβονται και παρέχουν αγαθά μόνο στούς εαυτούς τους χωρίς κανόνες. Οι αγορές όμως είναι ενσωματωμένες στην κοινωνία που δεν μπορεί να λειτουργεί χωρίς κανόνες. Κι αυτό σημαίνει για τους πολίτες συμμετοχή στα κοινά.Στη συνέλευση ενός συλλόγου, βλέπουμε ότι οι γυναίκες μιλούν λιγότερο , υπάρχει ταξικότητα ως προς το φύλο και την κοινωνική προέλευση. Όμως η συνέλευση μπορεί να γίνει παραγωγική δύναμη και να δημιουργήσει μία καινούρια ιδέα συλλογική, που μπορεί να υπερβεί τον καθένα ξεχωριστά. Μπορεί να ανοίξουν δρόμοι όπως οι πολιτικές φύλου, δεν είναι απαραίτητα οι άνδρες από τον Άρη και οι γυναίκες απο την Αφροδίτη όπως μας έμαθαν και δεν μπορούν να συνεννοηθούν,.Απαιτείται παιδεία που δημιουργεί ελεύθερους σκεπτόμενους ανθρώπους ,όχι εκπαίδευση λοβοτομημένων υπάκουων παπαγάλων του συστήματος ,για να ζει αυτό και να βασιλεύει σε βάρος των ανυποψίαστων κορόιδων.
Η δημοκρατία πρέπει να μπορεί να επιλύει τα προβλήματα ισότητας και ελευθερίας και όχι προβλήματα ανταγωνιστικών συμφερόντων, αφου βέβαια πρώτα εξασφαλίσει ευημερία για τους πολίτες και κοινωνική συνοχή . Μέσα απο την παιδεία που έχει πάθος και τις συλλογικότητες θα εξασφαλιστούν προϋποθέσεις εργασιακών δικαιωμάτων , μείωση των αδικιών, τιμωρία της διαφθοράς και κοινωνικής ειρήνης. Όχι την ηρεμία του καναναπέ και την απάθεια της άγνοιας , ούτε και την χωρίς στόχο και προοπτική βίαιη επαναστατικότητα της διάλυσης των πάντων.
