Είχε αγοραστεί μαζί με τ' άλλα δώρα των Χριστουγένων, με πολλή αγάπη.Εκείνες τις λαμπερές μέρες ,καμάρωνε στολισμένο και περήφανο, κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο, ανάμεσα στα άλλα πολύχρωμα πακέτα.Ο παραλήπτης του δεν ήρθε ποτέ να το παραλάβει, είχε προτιμήσει άλλο πιο φωτισμένο σαλόνι. Έτσι το βράδυ της παραμονής που μοιράστηκαν τα δώρα ,αυτό δεν το αναζήτησε κανείς.Έφυγαν γοργά οι μέρες ,ξεστολίστηκε κι αυτή τη χρονιά το δένδρο ,μαζεύτηκαν και φυλάχτηκαν οι αστραφτερές μπάλες, συσκευάστηκαν οι γιρλάντες και τα χρωματιστά λαμπιόνια και μαζί κι αυτό το αζήτητο πακέτο.Στριμώχθηκε στη σκοτεινή αποθήκη, θλιβερό απομεινάρι της λαμπερής βραδιάς.Μες το μαύρο σκοτάδι, μαραζωμένο έκλαιγε την τύχη του που δεν ανοίχθηκε απο αγαπημένο χέρι, που δεν ανταλλάχθηκαν πάνω του φιλιά αγάπης.Εκεί έμενε να αργοπεθαίνει χωρίς προορισμό ,ξεχασμένο και μόνο.
Ώσπου μιά μέρα ,άστραψε φώς στη σκοτεινή φυλακή του.Ο ιδιοκτήτης απρόσεκτος και φουριόζος ,άρχισε να σπρώχνει και να ανακατεύει βιαστικά τα τακτοποιημένα πακέτα ώσπου έφτασε στο ξεχασμένο δώρο.Τον άκουσε να λέει, πως είχε μιά υποχρέωση και σκέφτηκε να το χαρίσει, αφού τα μαγαζιά είχαν κλείσει και δεν προλάβαινε να αγοράσει κάτι άλλο.Το άρπαξε βιαστικά, έκλεισε πίσω του την πόρτα και το πέταξε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του.Το δώρο που αγοράστηκε να χαριστεί από αγάπη και κατέληξε να δοθεί από υποχρέωση. Δώρο άδωρο.
